วางมือจากกาแฟแนวฝาหรั่ง
ไปหาข้าวแฝ่สไตล์โอเรี้ยนเติ้ล
โอเลี้ยง เย็น ดำ จับใจ
แต่ที่ดูจะชื่นใจยิ่งขึ้น ก็เพราะวันนี้เราไปดูดโอเลี้ยงที่
“ตลาดบ้านใหม่” แปดริ้ว
ระหว่างทางขับรถกันไป
พ่อเล่าให้ฟังว่า แต่เดิมนมนามาฉะเชิงเทราเป็นดินแดนอุดมน้ำ อุดมดิน
บ้านนี้เมืองนี้จึงมีทั้ง ข้าว ทั้งปลา ทั้งผัก ผลไม้สมบูรณ์
*
*
เราไปท้าดูความสมบูรณ์ของอาหารที่ร้านอาหารริมน้าำ
ในสุดของตลาดบ้านใหม่ ติดท่าน้ำกันเลย
ที่ร้าน “ป้าหนู”
พ่อช่วยเล่าต่อถึงที่มาของคำว่า “แปดริ้ว”
ระหว่างรออาหารจานดัง “ก๋วยเตี๋ยวปลา”
ที่เส้นใหญ่ผัดราดหน้าปลาเป็นดุ้นๆ
เรียกว่่าเส้นจมเนื้อปลากันเลย
*
พ่อบอกว่าธรรมดาแล้วปลาที่จับได้ ก่อนจะเอามาทำกับข้าว หรือตากแดด
เขาจะบั้งปลาเป็นริ้วๆ ทะแยงๆ ให้ความร้อน หรือแดดแยงเนื้อเข้าไปได้
ปลาที่อื่นๆ ทั่วๆ ไป ก็จะบั้งได้ 4 ริ้วบ้าง 6 ริ้วบ้าง
แต่ที่ฉะเชิงเทรานี่ นำ้ท่าอุดมมาก ขนาดปลาตัวโต
…เกินมาตรฐาน
เลยต้องบั้งปลากันถึง 8 ริ้วกันเชียว
*
ฟังพ่อเล่าตำนานไปเต็มหู
ตักปลาชิ้นใหญ่ๆไปเต็มปาก
อาหารเลยเต็มพุง
เลยออกไปเดินเล่นกันดีกว่า
อาหาร ขนม ผลไม้ มีให้เลือกตลอดทาง
ขนาดอิ่มแล้วยังชำเลืองเลย
กุ๊ยช่ายเจ้าเด็ด คิวยาวหน่อย แต่อร่อยแน่ๆ
ที่เห็นในภาพว่าไม่มีคิว …เพราะขายหมดเจ้าค่า
แง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
แม่ค้าบอกว่า กรุณารอสักครู่…เราเลยไปเดินเล่นต่อ
บ้านเรือนไม้ เปิดหน้าบ้านวางแผงขายของทุกหลัง
ขายตั้งแต่ของเก่าโราณ ของเล่นเก่า จนถึงร้านกิ๊ฟเก่ยูเรก้า
แถมท้ายเรายังเห็นร้านขายโปสการ์ดด้วย
แต่งวดนี้ขอกินขนมก่อน เขียนการ์ดเป็นรอง 5 5 5
เดินจนเหนื่อยพุง (กินตลอดทาง)
เลยหยุดซดโอเลี้ยงที่บ้านไม้ที่คอสะพานข้ามคลอง
เป็นร้านกาแฟที่สตาร์บัคต้องศึกษา
เพราะให้บรรยากาศเหนือชั้นจนฝรั่งคาดไม่ถึง
คือ
เขาให้เข้าไปกินในบ้าน!!!!
พ่อเดินฉับฉับเข้าไปนั่งระเบียงริมน้ำในสุด จรดระเบียงริมห้องนอนเขากันเลย
เลยพบว่าเขายังอยู่ในบ้านสมัยโบราณแท้ๆ
โต๊ะ ตู้ ตั่ง เตียง กระจก โคมไฟ กรอบรูป ผ้าม่านฉลุ
พร้อม Sound Effect เสียงคลื่นจากกวักพายเรือแจวดังจ๋อมแจ๋มข้ามฝั่งน้ำมา
เหมือนฉากในหนังสมัย ร.6!!!
*
มองเข้าไปแล้วอิจฉาเจ้าของบ้าน
ที่ลืมตาตื่นมาก็เห็นพระอาทิตย์โผล่จากป่าจากริมแม่น้ำกันเลย
*
*
*
เราอำลาเมืองแปดริ้วด้วยร้านขนมเปี๊ยะอินเตอร์
ตั้ง เฮ่ง จั้ว
ที่ยกระดับทำขนมเปี๊ยะรุ่นก๋งให้มีหน้าตาสวยสะอาดน่าหม่ำ
ใน packaging งดงามแบบญี่ปุ่นปนจีน
และร้านค้าที่จัด space งดงามบนงานสถาปัตฉลาดใช้
ด้วยรูปแบบ Indo-China ที่ลงตัวกับอากาศและแดดไทย
เราจบวันนี้ด้วยคาปูชิโน่แก้วโต (จนได้)
กับขนมโก๋อ่อนไส้งาดำรสอร่อยที่นี่
ก่อนจะหิ้วของพะรุงกลับบ้านราวกับว่าไปต่างจังหวัดมา 3 วัน 2 คืน
นับว่าเป็นการท่องเที่ยวไปเช้าบ่ายกลับที่สนุกดีแท้
แถมได้อิ่มอร่อยกับขนมนมเนยและผลไม้เมืองแปดริ้ว
ไปอีก… แปดวันเต็มๆ
อ้อ
ลืมบอกไปว่า
ตลาดบ้านใหม่ไปแสนง่าย
แวะไปไหว้หลวงพ่อโสธรเสร็จ
ก็ให้ขับรถเลียบแม่น้ำขึ้นมาเรื่อยๆ
ก็จะเจอตลาดบ้านใหม่ (ที่เลยตลาดยุคใหม่จริงๆ ขึ้นมาหน่อยนะคะ)
หาที่จอดรถยากหน่อยนะคะ
เข้าใจว่าจอดที่โรงเจก่อนถึงตลาดบ้านใหม่ได้จ้า
จริงๆ มีเรือออกจากท่าเรือตรงวัดหลวงพ่อโสธร
แต่ราคาโหดเหลือร้าย (ฟ้องการท่องเที่ยวตรงนี้เลยได้ไหม)
100 บาท กับระยะทางนิดเดียวเอง
ใครมีรถก็ขับเองดีกว่าค่ะ หลงทางนิดๆ หน่อยๆ ก็จะได้ดูเมืองเขาไปด้วยนะคะ
* ข้อสังเกตในขณะขับรถหลงในตลาด(ปัจจุบัน) คือ…
มีคลีนิคคุณหมอเยอะะะะะะะมากกกกกกกกกกกกก
ราวกับว่าคนแปดริ้วเรียนเก่งกันมากจริงๆ
ที่มีลูกหลานเป็นหมอเต็มไปโหมดดดดดดดดด
ไม่เชื่อก็ไปดูกับตาเองนะคะ
ฟังเรื่อง ดูรูปแล้ว อยากไปมั่ง สนใจไปอีกรอบมั้ยเพ่ขา อยากไปนั่งดูดโอเลี้ยงริมน้ำ
ถ้าคุณน้องขับ คุณพี่นั่งเป็นคุณนาย
…คุณพี่ก็พร้อมเสมอจ้า
เมื่อไหร่ เมื่อนั้น
ได้ข้อมูลแบบลึกๆดีครับ พึ่งไปมาเหมือนกัน ชอบร้านป้าหนูมาก
ข้อมูลลึกขนาดไหน ก็ไม่ลึกเท่าที่คุณหน่องเขียนในบล๊อกเนอะ เก็บมาได้ทุกกระเบียด
ใครจะไปเที่ยวตลาดบ้านใหม่ ลองคลิกไปที่บล๊อกคุณหน่องด้วยก็จะดีนะคะ
http://www.interiorsiam.com/2008/04/26/raan-pa-noo-baanmai-market-1/
บรรยากาศที่ตลาดบ้านใหม่ ….ดีมากเลย ครับ เป็นเเบบตลาดเก่า ยกนิ้วให้เลยครับ
ไปมาเหมือนกัน ไม่ค่อยหน้าสนใจเท่าไหร่ สงสัยผมเป็นเด็กบ้านนอกมั่งเลยเหมือนคุ้นเคย อิอิ
เห็นด้วยนะคะ อาจจะใช่ตามเหตุผลของ คุณ “บ้านจัดสรร” บอกไว้
แต่เสน่ห์การท่องเที่ยวมันคงอยู่ตรงที่ เราแลกเปลี่ยนกันมอง กันเห็น กันรู้สึกนิแหล่ะมั้ง
ไปอยู่ในที่แตกต่าง เพื่อจะเกิดความรู้สึกใหม่ๆ ให้ตัวเอง
หากคุณ “บ้านจัดสรร” คุ้นชิน ก็อาจจะรู้สึกไม่น่าสนใจ แต่อาจจะกลับเป็น… ความภูมิใจแทนนะคะ ที่บ้านเราเมืองเรายังมีเสน่ห์แบบที่ไม่มีใครเหมือนอยู่นะคะ
ก็คงเหมือนเราที่ไม่เห็นตื่นเต้นเลยเวลามีห้างใหม่ ใหญ่ๆ มาเปิดที่บ้าน เพราะร้านรวงข้างในก็เหมือนกันทุกที่ สินค้าเหมือนกัน … แต่ในความเหมือนๆ กันนั้น คงแปลเป็นความสุขของคนอีกกลุ่มนึงได้
… แลกกันมีความสุข… ดีออกนะคะ
นอกจากความคุ้นเคยที่ทำให้ดูงั้นๆแล้ว อีกประการคงเป็นด้วยวัย ที่ทำให้ตื่นตาตื่นใจต่างกัน
ว่าแล้วก็เก็บใส่หน่วยความจำไว้เป็นโปรแกรมต่อๆไปของเรา
สู้เค้า! สาว… สาว… สาว…
5555